Maandelijks archief: oktober 2025

Zijn we veilig? Commentaar voor echtparen Lucas 11, 15-26

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Lucas

Toen Jezus eens een duivel had uitgedreven zeiden enkelen: ‘Door Beëlzebul, de vorst der duivels, drijft Hij de duivels uit.’
Anderen, om Hem op de proef te stellen, verlangen van Hem een teken uit de hemel.
Maar Hij kende hun gedachten en sprak tot hen: ‘Elk rijk dat innerlijk verdeeld is, vervalt tot een woeste­nij, het ene huis valt op het andere.
Als nu ook de satan met zichzelf in strijd is, hoe kan zijn rijk dan standhouden? Ge zegt immers, dat ik door Beelzebul de duivels uitdrijf.
Als Ik door Beëlzebul de duivels uitdrijf, door wie drijven uw zonen ze dan uit? Daarom zullen zij uw rechters zijn.
Maar als ik door de vinger Gods de duivels uitdrijf, dan is inderdaad het Rijk Gods tot u gekomen.
Wanneer een sterke, welbewapend, zijn huis en hof bewaakt, is zijn bezit veilig.
Komt er echter iemand die sterker is dan hij en die hem overwint, dan rooft deze zijn volle uitrusting, waarop hij zijn vertrouwen stelde, en verdeelt wat hij bezit als buit.
Wie niet met Mij is, is tegen Mij, en wie niet met Mij bijeenbrengt, drijft uiteen.
Wanneer de onreine geest een mens verlaat, gaat hij rondzwerven in dorre streken op zoek naar rust. Vindt hij die niet, dan zegt hij: Ik keer terug naar mijn huis, dat ik verlaten heb.
Bij zijn komst vind hij het schoonge­maakt en op orde.
Dan gaat hij zeven andere geesten erbij halen, nog slechter dan hijzelf; ze trekken erin en gaan daar wonen. Het laatste is voor die mens nog erger dan het eerste.’
Woord van de Heer.

Zijn we veilig?

We kunnen denken dat we, omdat we dichter bij de Heer staan en onze ziel hebben geordend en gereinigd, gered zijn. Maar de Heer waarschuwt ons in dit evangelie voor het gevaar dat ons bedreigt. We moeten waakzaam zijn, in genade leven, de sacramenten ontvangen en volhardend zijn in het dagelijks gebed, want voor de duivel is het een grote overwinning om de zielen die het dichtst bij de Heer staan ten val te brengen.

Toegepast op het huwelijksleven:

Pepe: Alicia, ik ben een beetje ontmoedigd. Vanmorgen, toen we ons klaarmaakten om de kinderen naar school te brengen, ben ik weer in hetzelfde gedrag vervallen als vóór onze bekering. Boosheid, geschreeuw, ik heb zelfs Javier’s rugzak naar hem gegooid om te zien of hij dan wat sneller zou zijn.  Ik denk dat wat ik doe geen zin heeft. Wat heeft het voor zin om te bidden en naar de mis te gaan als ik, zodra ik even niet oplet, weer terugval?
Alicia: Pepe, dat was vanmorgen. Wanneer realiseerde je je dat je iets verkeerds deed?
Pepe: Op datzelfde moment. Ik heb de rugzak opgepakt, hem aan Javier gegeven en hem mijn excuses aangeboden.
Alicia: En denk je dat bidden en de sacramenten geen zin hebben? Vroeger zou je de hele dag chagrijnig zijn geweest en bovendien zou je gedacht hebben dat je volkomen gelijk had. Ik denk dat de duivel je verleidt om in wanhoop te vervallen en niet op God te vertrouwen.
Pepe: Je hebt helemaal gelijk! En wat ben ik snel gevallen, maar gelukkig heb ik deze verleiding met jou gedeeld, zodat ik niet verder ben gevallen en mijn toewijding om deze weg te blijven volgen heb hernieuwd.
Alicia: Zoals don Juan ons zei: “Openlijke verleiding, overwonnen verleiding”.  Hoe belangrijk is het om alles wat ons overkomt te delen, we zijn echt een geschikte hulp voor elkaar. En wat een mooi voorbeeld van vergeving heb je Javier gegeven, hoe goed is de Heer. En laten we nu beginnen met ons echtpaargebed “In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest”

Moeder

Bescherm ons onder uw mantel tegen de valstrikken van de boze, bid voor ons zondaars, nu en op het uur van onze dood.  Amen.  Geprezen zij de Heer!


Vraag met geloof en volharding. Commentaar voor echtparen: Lucas 11,5-13

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Lezing uit het heilige evangelie volgens Lucas

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: ‘Stel, iemand van u heeft een vriend. Midden in de nacht gaat hij naar hem toe en zegt: Vriend, leen mij drie broden,
want een vriend van mij is van een reis bij mij aangekomen en ik heb niets om hem voor te zetten.
Zou die ander van binnen uit dan antwoorden: ‘Val me niet lastig, de deur is al op slot en mijn kinderen en ik liggen in bed; ik kan niet opstaan om het je te geven?
Ik zeg u: als hij al niet opstaat en het hem geeft omdat hij zijn vriend is, zal hij toch opstaan en hem geven al wat hij nodig heeft, om zijn onbescheiden aandringen.
Tot u zeg Ik hetzelfde: Vraagt en u zal gegeven worden; zoekt en gij zult vinden; klopt en er zal worden opengedaan.
Want al wie vraagt, verkrijgt; wie zoekt, vindt; en voor wie klopt, wordt opengedaan.
Is er soms onder u een vader die aan zijn zoon een steen zal geven, als deze hem om brood vraagt? Of als hij om vis vraagt, zal hij hem toch in plaats van vis geen slang geven?
Of als hij een ei vraagt, zal hij hem toch geen schorpioen geven?
Als gij dus, ofschoon ge slecht zijt, goede gaven aan uw kinderen weet te geven, hoeveel te meer zal dan uw Vader in de hemel de heilige Geest geven aan wie Hem erom vragen.’
Woord van de Heer.

Vraag met geloof en volharding.

Hoe duidelijk spreekt de Heer ons opnieuw toe in het evangelie en hoe onhandig ontvangen wij dat. Hij zegt ons: vraag en u zal gegeven worden, maar we zouden dat kunnen veranderen in bid en volhard. Hoe belangrijk is het gebed om een relatie met de Heer op te bouwen. Bid elke dag om God te kunnen vragen wat je echt nodig hebt en volhard om het te ontvangen. Zo eenvoudig is het, maar we verwachten te ontvangen zonder te vragen, en als ik het ontvang, denk ik dat het een beloning is voor hoe goed ik ben of voor het goede dat ik denk te hebben gedaan, waarbij ik vergeet dat God me zal geven wat ik nodig heb omdat Hij gek op me is. In het huwelijk is het ook zo: vraag het aan je man en omdat hij van je houdt, zal hij je altijd het beste geven. Laten we niet vergeten dat God ons verenigt door het sacrament en dat we de genade hebben om altijd het beste te geven.

Toegepast op het huwelijksleven:

Ana: Andrés, hoeveel dank moeten we God geven voor ons huwelijk en voor alles wat Hij in ons doet door de genade die we ontvangen sinds we zijn begonnen te vragen om wat we echt nodig hebben.
Andrés: Ja, en op wat een bijzondere manier heeft Hij ons dat geschonken. Kijk maar naar de baan die ik uiteindelijk heb gekregen, nadat ik in zo’n grote nood verkeerde en zelfs dacht dat Hij niet naar me luisterde, ondanks dat ik Hem er zo vaak om had gevraagd.
Ana: En kijk eens hoe goed het je heeft gedaan en hoezeer je bent veranderd door die moeilijke beproeving. Je bent van wanhoop en boosheid omdat je dacht dat de Heer niet naar je luisterde, veranderd in zachtmoedigheid en vertrouwen toen je je realiseerde dat je eigenlijk een pauze nodig had om je leven op orde te brengen en je manier van denken bij te sturen.
Andrés: Het enige wat ik voel is hoe erg ik je heb laten lijden en ik vraag je om vergeving. Ik ben een nieuw mens, ik heb begrepen dat de Heer alleen het beste voor mij en voor ons wil. Het heeft me veel moeite gekost om dat in te zien, maar nu kan ik alleen maar dankbaar zijn.
Ana: Wat houdt de Heer toch veel van ons, en soms is het moeilijk om dat te zien, voor ons is het moeilijk te begrijpen, maar het is geweldig om je zo geliefd te voelen.
Andrés: Dit moeten we elke dag vieren en vandaag is het mijn beurt om alles te geven. Ga even rusten, ik ga een heerlijk diner voor je klaarmaken.
Ana: Ik ben de Heer zo dankbaar dat Hij je aan mij heeft gegeven, zodat ik de gelukkigste vrouw ter wereld ben. Ik hou van je.

Moeder,

Dank u, Moeder, dat u ons leert te vragen wat we nodig hebben, volhardend te zoeken en altijd te bellen in de zekerheid dat we antwoord zullen krijgen. Geprezen zij God.


Een open raam. Commentaar voor echtparen: Lucas 11, 1-4

Geef een reactie

Evangelie van de dag
 
Lezing uit het heilige evangelie volgens Lucas

Op een keer was Jezus ergens aan het bidden. Toen Hij ophield, zei een van zijn leerlingen tot Hem: ‘Heer, leer ons bidden, zoals Johannes het ook aan zijn leerlingen geleerd heeft.’
Hij sprak tot hen: ‘Wanneer ge bidt, zegt dan: Vader, Uw Naam worde geheiligd, Uw Rijk kome.
Geef ons iedere dag ons dagelijks brood,
en vergeef ons onze zonden, want ook wijzelf vergeven aan ieder die ons iets schuldig is, En leid ons niet in bekoring.’
Woord van de Heer.
Een open raam
 
De discipelen hebben gezien hoe Jezus vaak bidt, zich terugtrekt op eenzame plaatsen en innig communiceert met de Vader. Ze beseffen dat het gebed centraal staat in het leven van Jezus en daarom vragen ze Hem: “Heer, leer ons bidden”. Het mooie is dat Jezus hen geen methode of formule uitlegt, maar zelf begint te bidden en ons zo zijn kostbare Hart laat zien. Elk woord van het Onze Vader is een raam naar de intimiteit van Christus met de Vader. De Heer nodigt ons uit tot deze intimiteit.
Jezus begint zijn gebed met een woord dat alles verandert: “Vader”. Dit maakt ons bewust van onze identiteit: we zijn geliefde kinderen. Als we deze zekerheid overdenken, wordt ons hart vernieuwd: ik ben een kind, ik heb mijn Vader nodig, ik ben afhankelijk van zijn liefde, zijn voorzienigheid, zijn barmhartigheid, zijn bescherming… dan dompel ik me onder in Zijn armen en zeg ik als een klein kind: “Vader, til me op, ik word moe! Leid me, ik verdwaal! Help me, ik kan het niet alleen!” Door deze waarheid te erkennen, kunnen we een relatie van liefde en intimiteit aangaan en dan zal het Onze Vader het Hart van Jezus zijn dat op onze lippen klopt.
Toegepast op het huwelijksleven:
 
Álvaro: Leonor, wat vind je ervan om, voordat we aan het avondeten beginnen, samen met de kinderen te bidden?
Leonor: Dat lijkt me een geweldig idee, wat is een betere manier om hen kennis te laten maken met de Heer! Daarna gaan we verder met ons echtpaargebed, oké?
(Álvaro en Leonor zetten het gezins- en echtpaargebed voort. Elke dag voor het avondeten lazen ze het evangelie en baden ze net als Jezus hardop tot de Vader. Beetje bij beetje leerden hun kinderen die intimiteit met de Heer te hebben die hun leven veranderde.)

 
Moeder,
 
Ik vind het heerlijk om me voor te stellen hoe jullie gebedsmomentjes in Nazareth waren, met Jezus in je armen, terwijl hij met zijn kleine stemmetje de psalmen en gebeden herhaalde die Jozef en jij baden.
Heilige Familie, maak van ons huis een school van gebed en liefde! Dank u, gezegende Moeder!

Dat loopt nooit goed af. Commentaar voor echtparen: Lucas 10, 38-42

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas

In die tijd kwam Jezus in een dorp, waar een vrouw die Marta heette, Hem in haar woning ontving.
Ze had een zuster, Maria, die gezeten aan de voeten van de Heer, luisterde naar zijn woorden.
Marta werd in beslag genomen door de drukte van het bedienen, maar ze kwam er een ogenblik bij staan en zei: ‘Heer, laat het U onver­schillig, dat mijn zuster mij alleen laat bedie­nen? Zeg haar dan dat ze mij moet helpen.’
De Heer gaf haar ten antwoord: ‘Marta, Marta, wat maak je je bezorgd en druk over veel dingen.
Slechts een ding is nodig. Maria heeft het beste deel gekozen, en het zal haar niet ontnomen worden.’
Woord van de Heer

Dat loopt nooit goed af.

Vanwege onze gevallen natuur hebben we de neiging om anderen te beoordelen; en dat gaat zo ver dat we zelfs proberen Jezus ons gelijk te geven. Zo kunnen we ons net als Martha gedragen en de Heer vragen wat Hij vindt van wat onze echtgenoot wel of niet doet, omdat ik vind dat hij moet veranderen en moet doen wat ik doe en hoe ik het doe. Marta begreep niet waarom Maria zich niet bezighield met wat zij belangrijk vond en begreep vooral niet waarom de Heer zich daar niets van leek aan te trekken. Laten we hier twee duidelijke aspecten benadrukken:
Ten eerste houdt Jezus er niet van dat we elkaar op enigerlei wijze beschuldigen en ten tweede had Marta het mis met wat belangrijk was voor de Heer. Wat is dat betere deel waar Jezus over spreekt en waar Maria was gebleven? De intimiteit met Hem. Misschien doe je veel dingen, ook binnen de Kerk, zet je je in voor huwelijken, catechese, maar Hij wil jou, nog voor je werk, je missie, en Hij wil die intimiteit met jou hebben die niemand ons kan ontnemen, die alleen door gebed tot stand komt en die ons alles wat we doen in overeenstemming brengt met Zijn wil, voor Zijn glorie en niet voor de onze en voor onszelf. Kijk wat Jezus van jou vraagt en oordeel niet over wat de ander wel of niet doet, dat namelijk loopt nooit goed af.

Toegepast op het huwelijksleven:

Rosa: Mijn hemel, César, ik heb zoveel te doen dat ik te weinig uren in een dag heb. Vanmorgen was ik zo nerveus toen ik aan alles moest denken, dat ik niet eens kon bidden, en zo gaat het al een tijdje… ik ben erg afgeleid… ik had het je nog niet verteld.
César: Dat kan niet, mijn liefste. Niets is belangrijker dan bidden. In het gebed vind je de kracht en de richting om alles wat je doet altijd in Hem, de Heer, te doen. Stel nooit iets uit voor dat moment alleen met Hem.
Rosa: Je hebt gelijk. Bovendien was ik gaan denken dat het je niet zoveel kan schelen wat we allemaal moeten doen en dat je te stil bent over wat ik belangrijk vind… ik was je al aan het veroordelen… het spijt me.
César: Ik hou van je, Rosa. Ik zal meer mijn best doen om je te helpen, want daar moet ik een beetje in verbeteren, maar zonder gebed komen we nergens, toch?
Rosa: Dat is waar. Alles voor Zijn glorie.
César: Zo zij het!

Moeder,

U leefde altijd innig verbonden met het Hart van uw Zoon. Help mij om in Hem te leven, samen met U. Geprezen zijt U voor altijd!


Geslagen maar niet verslagen. Commentaar voor echtparen Lucas 10,25-37

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Lezing uit het heilige Evangelie volgens Lucas

In die tijd trad een wetgeleer­de naar voren om Jezus op de proef te stellen. 
Hij zei: ‘Meester, wat moet ik doen om het eeuwig leven te verwer­ven?’
Hij sprak tot hem: ‘Wat staat er geschreven in de Wet? Wat leest ge daar?’
Hij gaf ten antwoord: ‘Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart en geheel uw ziel, met al uw krachten en geheel uw verstand; en uw naaste gelijk uzelf.’
Jezus zei: ‘Uw antwoord is juist, doe dat en ge zult leven.’
Maar omdat hij zijn vraag wilde verantwoor­den, sprak hij tot Jezus: ‘En wie is dan mijn naaste?’
Nu nam Jezus weer het woord en zei: ‘Eens viel iemand, die op weg was van Jeruzalem naar Jericho, in de handen van rovers. Ze plunderden en mishandelden hem en toen ze aftrokken, lieten ze hem half dood liggen.
Bij toeval kwam er juist een priester langs die weg; hij zag hem wel, maar liep in een boog om hem heen.
Zo deed ook een leviet; hij kwam daar langs, zag hem, maar liep in een boog om hem heen.
Toen kwam een Samaritaan die op reis was, bij hem; hij zag hem en kreeg medelijden;
hij trad op hem toe, goot olie en wijn op zijn wonden en verbond ze; daarna tilde hij hem op zijn eigen rijdier, bracht hem naar een herberg en zorgde voor hem.
De volgende morgen haalde hij twee denarien te voorschijn, gaf ze aan de waard en zei: Zorg goed voor hem, en wat ge meer mocht besteden, zal ik u bij mijn terugkomst vergoeden.
Wie van deze drie lijkt u de naaste van de man die in handen van de rovers gevallen is?’
Hij antwoordde: ‘Die hem barmhartigheid betoond heeft.’ En Jezus sprak: ‘Ga dan en doet gij evenzo.’
Woord van de Heer.
Geslagen maar niet verslagen

Om het eeuwige leven te bereiken, leidt de Heer ons naar de Schrift, hoe we God en onze naaste moeten liefhebben. Jezus gaat nog een stap verder en maakt ons duidelijk wie onze naaste is: het is degene die barmhartigheid voelt en die in daden omzet. In ons huwelijk hebben we onze naaste thuis om hem onder alle omstandigheden lief te hebben. We zullen onze echtgenoot niet geslagen aantreffen door bandieten, maar zeker wel door zijn zonde, wanneer hij in verleiding is gevallen en zijn zwakheid hem heeft verpletterd. Op dat moment, wanneer hij het misschien het minst verdient, heeft hij onze liefde het hardst nodig. Zullen we hem links laten liggen? Zullen we hem zelfs nog meer pijn doen? Alleen met Gods genade kunnen we groeien in barmhartigheid. Laten we de genade van ons sacrament vragen om een passende hulp te zijn voor dat gekwetste hart.

Toegepast op  het huwelijksleven:

Rocio: Luis, ik wil je om vergeving vragen omdat ik vanmiddag nerveus was en je slecht heb behandeld, tegen je heb geschreeuwd en mijn geduld heb verloren, alsof ik geen baas over mezelf was. En ik wil je bedanken omdat je me hebt opgevangen en dat heeft me gekalmeerd en ik heb de controle weer terug kunnen krijgen.
Luis: Ik zag pure woede in je ogen, ik was zelfs bang. Je hebt het vast heel moeilijk gehad.
Rocío: Ik hou van je! Ik schreeuwde tegen je en jij dacht aan mij. Hoe doe je dat?
Luis: Door de genade van God. Ik herinner me ook het advies van onze huwelijksbegeleider om niet naar mij te kijken, maar me voor te stellen dat je op de weg lag, zoals in de parabel van de barmhartige Samaritaan, en verzorging nodig had.
Rocío: Ik dank God voor jou, schat.

Moeder,

Bedankt dat je ons de weg van de echtelijke liefde hebt gewezen. Gezegend zij je voor altijd. Amen.