Evangelie van de dag
Lezing uit het Evangelie van Lucas
In die tijd hoorde de viervorst Herodes alles wat Jezus deed en hij wist niet wat hij ervan denken moest. Sommigen immmers zeiden: ‘Johannes is verrezen uit de doden ‘;
anderen: ‘Elia is verschenen ‘; en weer anderen: ‘een van de oude profeten is opgestaan.’
Maar Herodes zei: ‘Johannes heb ik onthoofd. Wie kan dat zijn over wie ik dergelijke verhalen hoor?’ Hij wilde Hem daarom te zien krijgen.
Wanneer we om welke reden dan ook een fout maken, voelen we spijt voor het kwaad dat we hebben gedaan, waarvoor we geen berouw hebben getoond en dat ons zoveel pijn doet als we denken aan het leed dat we hebben veroorzaakt, maar er is een eenvoudige oplossing: onze excuses aanbieden. Erkennen dat we een fout hebben gemaakt en ons best doen om die te herstellen, kost ons vaak meer moeite dan verwacht vanwege die smet die we in ons dragen door de erfzonde, maar het is altijd mogelijk als we beseffen dat de beloning groter is. Wanneer dit ons overkomt, moeten we in ons hart kijken, want daar ligt de bron van onze liefde, omdat het het centrum van de persoon is, waar we ontdekken wie we zijn en vooral hoe groot ons vermogen om lief te hebben is. Bij elk vermoeden van wroeging moeten we om vergeving vragen, naar de biecht gaan om onze ziel te reinigen en de wereld verlichten met de liefde die in ons zit, want zonder dat we het beseffen is ons hart veel meer verbonden met het hart van Christus dan we denken. Als echtparen moeten we gebruik maken van de genade die we door het sacrament hebben ontvangen, waarin we geroepen zijn om één hart te zijn, nauw verbonden met het Heilig Hart van Christus en het Onbevlekt Hart van de Maagd Maria.
Toegepast op het huwelijksleven:
Marta: Van harte gefeliciteerd, Santi! Vandaag is het onze trouwdag en ik ben God oneindig dankbaar voor alles wat we samen beleven in ons huwelijk.
Santi: Van harte gefeliciteerd! Alles wat we delen is een geschenk en elke dag is beter met jou aan mijn zijde.
Marta: Ja, wat is ons leven samen veranderd sinds we hebben ontdekt wat we allemaal hebben en ontvangen door de genade van ons huwelijk.
Santi: Ontdekken dat er altijd een grotere beloning is als ik uit mezelf kom om alles te geven wat ik heb zonder iets terug te verwachten, en vooral dat ik heb geleerd om niets voor morgen te laten liggen in de veronderstelling dat de tijd het kan veranderen.
Marta: Inderdaad, hoe gemakkelijk lieten we zoveel dingen liggen zonder ons te realiseren hoeveel schade dat ons deed, en hoe we dat gevoel van “het gaat wel over” hebben vervangen door een snel “vergeef me”, waarmee we laten zien hoe klein we zijn en hoeveel we nog moeten verbeteren.
Santi: Ja, je bent het licht in mijn dagelijks leven. Elke dag betrap ik mezelf erop dat ik me afvraag of er iets onafgemaakt is en als ik me dat realiseer, kost het me geen moeite om naar je toe te gaan om het op te lossen, waarbij ik de schaamte dat ik een fout heb gemaakt vergeet en zeker weet dat het het beste is voor ons beiden.
Santi: Geweldig! We kunnen iets eerder gaan, zodat we ook kunnen biechten en met een schone lei kunnen beginnen.
Marta: Perfect.
Moeder,
Dank u, Moeder, dat u ons de snelste weg hebt gewezen om door vergeving het heilige Hart van uw Zoon te bereiken. Ere zij God.
