Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 12, 28b-34

In die tijd trad een schriftgeleerde op Jezus toe en legde Hem de volgende vraag voor : ‘Wat is het allereerste gebod?’
Jezus antwoordde: ‘Het eerste is: Hoor, Israel! De Heer onze God is de enige Heer.
Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel, geheel uw verstand en geheel uw kracht.
Het tweede is dit: Gij zult uw naaste beminnen als uzelf. Er is geen ander gebod voorna­mer dan deze twee.’
Toen zei de schriftgeleerde tot Hem: ‘Juist, Meester, terecht hebt Ge gezegd:
Hij is de enige en er bestaat geen andere buiten Hem;
en Hem beminnen met heel zijn hart, heel zijn verstand en heel zijn kracht
en de naaste beminnen als zichzelf gaat boven alle brand ‑ en slachtof­fers.’
Omdat Jezus zag dat hij wijs gesproken had, zei Hij hem: ‘Gij staat niet ver af
van het Koninkrijk Gods.’ En niemand durfde Hem nog een vraag te stellen.

Woord van de Heer.

Een stap in de richting van een “ja”.

Het blijkt dat het eerste gebod niet is: Je zult veel catecheses geven, veel evangeliseren, veel retraites organiseren of alles heel goed regelen.
Het eerste gebod heeft te maken met mijn intieme relatie met de Heer en mijn totale “ja” tegen Hem. In het geval van getrouwde stellen is onze manier om ons volledig aan de Heer te geven, door ons volledig aan elkaar te geven.
Het gevolg hiervan zal liefde en overgave aan anderen zijn om hen te geven wat we van God hebben ontvangen.
Daarom is één stap naar een echt “ja” voor de hemel meer waard dan honderdduizenden halve stappen.
Zoals het “ja” van Christus laat zien, dan het “ja” van Maria, dan het “ja” van de apostelen, dan het “ja” van elke heilige.
Met deze “ja’s” redt God de wereld.

Toegepast op het huwelijksleven:

Emmanuel: Elke dag, als we onze huwelijksbeloften vernieuwen bij het offertorium van de Eucharistie, ervaar ik een immense ontroering op het moment dat je me opnieuw zegt dat je jezelf aan mij geeft.
Isabel: Elke dag, na zoveel jaren?
Emmanuel: Ja, het is alsof de Heer me de kracht en de onberekenbare waarde van het eerste gebod laat beleven. Het weerklinkt in mijn hart dat…
Isabel: “Met heel je hart, met heel je ziel, met heel je verstand, met heel je wezen”?
Manuel: Juist. Er is geen waardevollere verbintenis dan deze.
Isabel: Ik begrijp het. Ik vraag de Heer mij te helpen dit te zien en te waarderen zoals u. Dank u, mijn adequate hulp.

Moeder,

De waarde van Uw “ja”. Ik ben me bewust van wat God door Uw “ja” heeft gedaan. Ook wij verenigen ons met ons kleine “ja” met heel ons hart, met heel onze geest, met heel ons wezen. Prijs de almachtige Liefde van de Heer.