The harvest is plentiful but the laborers are few.
A reading from the Holy Gospel according to Luke 10, 1-9

In die tijd wees Jezus tweeënzeventig leerlingen aan en zond hen twee voor twee voor zich uit
naar alle steden en plaatsen, waarheen Hijzelf van plan was te gaan.
Hij sprak tot hen: ‘De oogst is groot, maar arbeiders zijn er weinig.
Vraagt daarom de Heer van de oogst arbeiders te sturen om te oogsten.
Gaat dan, maar zie, Ik zend u als lammeren tussen wolven.
Neemt geen beurs mee, geen reiszak, geen schoeisel; en groet niemand onderweg.
Laat in welk huis gij ook binnengaat uw eerste woord zijn: Vrede aan dit huis!
Woont daar een vredelievend mens, dan zal uw vrede op hem rusten; zo niet, dan zal hij op u terugkeren.
Blijft in dat huis en eet en drinkt wat zij u aanbieden; want de arbeider is zijn loon waard.
Gaat niet van het ene huis naar het andere.
In elke stad waar ge binnengaat en ontvangen wordt, eet wat u wordt voorgezet,
geneest de zieken die er zijn en zegt tot hen: Het Rijk Gods is u nabij.

Woord van de Heer.

Pas op! Zij zijn van Hem.

De oogst is van de Heer! Laten we dat nooit vergeten. De oogst is van God en Hij zendt ons naar Zijn oogst. Een van onze problemen is dat we de neiging hebben om ons Zijn oogst toe te eigenen. In kerkelijke bewegingen en parochies: ze zijn allemaal van de Heer en we moeten hun vrijheid garanderen om de plaats in de Kerk te kiezen die hen dichter bij de Heer brengt. Laten we dat niet vergeten. Er zijn veel gelovigen die lijden omdat ze het gevoel krijgen ontrouw te zijn door naar een andere kerkelijke realiteit te gaan die hen helpt dichter bij de Heer te komen. Wij horen bij Christus, zij horen bij Christus.
In de huiselijke kerk, ons huis, gebeurt hetzelfde. Soms willen we onze echtgenoten of kinderen overnemen. Ook zij zijn in de eerste plaats van God, vandaar de enorme waardigheid en verering waarmee we hen moeten behandelen.

Toegepast op het huwelijksleven:

Luis: Vroeger wilde ik je veranderen en je naar mijn hand zetten. Nu vind ik het prachtig als Johannes Paulus II het heeft over het respect dat we elkaar verschuldigd zijn. Het is geen respect van het type “doe wat je wilt, maar ik moet je respecteren”, maar van het respect dat voortkomt uit het feit dat je God toebehoort en dat God in je ziel woont.
Teresa: En uit respect voor wat we zijn, kinderen van God, moeten we ons ook zo gedragen. Ik vraag je om me te helpen dit waar te maken door me aan te moedigen om bij Christus te horen. Ik ben voor Hem geboren.
Luis: De waarheid is dat ik me heel klein en heel onwaardig voel voor jou en voor deze missie waartoe God me heeft gestuurd: om Zijn Liefde toe te dienen zodat jij Hem kunt bereiken door samen te werken met mijn overgave. Jij bent Zijn prinses en dat doet me beven voor God.
Therese: We zijn te klein voor deze missie. Laten we de Heilige Geest vragen om de gave van Barmhartigheid, zodat Hij degene is die het kan doen.

Moeder,

Mogen we de oogst behandelen met de waardigheid van hen die door God gezonden zijn. Lof zij Hem die Zijn missie van verlossing met ons deelt.