Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 12,1-8.
De Farizeeën zagen dat en zeiden toe Hem: ‘Uw leerlingen doen daar iets wat op sabbat niet geoorloofd is.’
Hij gaf hun ten antwoord ten antwoord: ‘Hebt gij niet gelezen wat David deed toen hij en zijn metgezellen honger kregen?
Hoe hij het huis van God binnenging en de toonbroden opat die noch hij, noch zijn metgezellen, maar alleen de priesters mochten eten?
Of hebt gij niet in de Wet gelezen, dat de priesters elke sabbat in de tempel de sabbat schenden en toch niet schuldig zijn?
Ik echter zeg u: Hier is meer dan de tempel.
Indien het maar tot u doorgedrongen was wat het zeggen wil: Ik wil liever barmhartigheid dan offers, dan zoudt gij deze onschuldigen niet veroordeeld hebben.
Want de Mensenzoon is Heer van de sabbat.’
De farizeeën verwijten Jezus dat zijn discipelen op de sabbat graankorrels plukken. De sabbat was een heilige dag, gereserveerd voor rust, volgens de wet. De regels waren streng en waren rigide geworden. Ze hadden de middelen verward met de doelen en waren afgedwaald van het essentiële, namelijk liefde. Jezus gebruikt de Schrift om een rigide interpretatie van de wet te corrigeren en zonder deze ongeldig te maken, geeft hij er een diepe betekenis aan, waardoor hij een ongezonde religiositeit ontmaskert die zich aan regels houdt, maar niet liefheeft. Jezus leert ons dat barmhartigheid boven de regel staat en dat regels in dienst staan van de liefde.
In het huwelijk eisen we vaak van elkaar dat we ons aan onze eigen wet houden, de wet van ‘mijn reden’, en leggen we zo onze manier van doen, onze criteria en onze redenen op. Hoe moeilijk is het om op te geven dat we gelijk hebben en af te zien van het doen van dingen zoals ik dat wil! Vandaag leert de Heer ons de wet van liefde en barmhartigheid en ik besef dat het opleggen van mijn wet, ook al is die redelijk, de gemeenschap met mijn echtgenoot kan verbreken en dat dit de Heer niet behaagt. Het is beter om het gelijk te verliezen, om in de liefde te winnen. Dank u, Heer, dat u ons leert en waarschuwt voor wat er gemakkelijk in ons hart kan gebeuren.
Terug naar het huwelijksleven:
Sofia: Ik houd van de Heer! Elke dag word ik meer verliefd op Hem. Kijk eens hoe subtiel Hij ons leert ons hart te richten op wat belangrijk is. In elk evangelie leer ik Hem een beetje beter kennen en hoe beter ik Hem ken, hoe meer ik van Hem houd. Toen ik vandaag over barmhartigheid bad, was het alsof de Heer tegen me zei: “Jij bent mijn omhelzing voor Álvaro, jij bent mijn glimlach, mijn geduld, mijn tederheid…”
Álvaro: wat indrukwekkend is dit! Wij zijn Zijn gezicht thuis. Wij zijn geroepen om de barmhartigheid van God te belichamen. Onze ogen, oren, handen… onze lichamen, onze woorden… alles! Ze zijn gemaakt om Zijn barmhartigheid over te brengen. Daar is God, liefhebbend door jou. Ik vind het geweldig dat de Liefde een gezicht heeft: jouw gezicht, het mijne… en dat van God tussen ons!
Moeder,
Moge barmhartigheid en liefde onze wet zijn. Help ons om elkaar door uw barmhartige ogen te zien en om dragers te zijn van Gods tederheid voor elkaar. Moeder van Barmhartigheid, bid voor ons!
