Lezing uit het heilige Evangelie volgens Lucas
In die tijd kwamen tollenaars en zondaars van allerlei slag bij Jezus om naar Hem te luisteren.
Maar zowel de Farizeeën als de schriftgeleerden zeiden morrend tegen elkaar: ‘Die man ontvangt zondaars en eet met hen.’
Jezus vertelde hun toen deze gelijkenis:
‘Wanneer iemand onder u honderd schapen heeft en er een van verliest,
laat hij dan niet de negenennegentig in de wildernis achter
om op zoek te gaan naar het verlorene, totdat hij het vindt?
En als hij het vindt legt hij het vol vreugde op zijn schouders,
gaat naar huis; roept zijn vrienden en buren bij elkaar en zegt hun:
Deelt in mijn vreugde, want mijn schaap dat verloren was geraakt, heb ik gevonden.
Ik zeg u: zo zal er in de hemel meer vreugde zijn over een zondaar die zich bekeert,
dan over negenennegentig rechtvaardigen, die geen bekering nodig hebben.
Of welke vrouw die tien drachmen bezit en een drachme verliest, steekt niet een lamp aan,
veegt het huis en zoekt zorgvuldig totdat ze het vindt?
En als ze die gevonden heeft, roept ze haar vriendinnen en buurvrouwen bij elkaar en zegt:
Deelt in mijn vreugde, want de drachme die ik had verloren, heb ik gevonden.
Zo, zeg ik u, is er vreugde bij de engelen van God over een zondaar die zich bekeert.’
We zijn blij dat we zeker weten hoeveel God van ons houdt. We kunnen oneindig vaak vallen en verdwalen, maar Hij zal altijd met open armen op ons wachten en het beste voor ons willen. We moeten altijd openstaan voor bekering. De Heer geeft ons de middelen daartoe via de sacramenten. Het is geweldig om te zien hoe er in de hemel feest wordt gevierd telkens wanneer iemand het geloof omarmt door zich te bekeren. Hetzelfde gebeurt telkens wanneer we de biechtstoel verlaten met een zuivere ziel en herwonnen genade, omdat we hebben erkend dat we zondaars zijn en berouw hebben getoond, om vergeving hebben gevraagd en de door de zonde verloren vriendschap met God hebben hersteld. Door ons sacrament hebben we als echtparen de genade om ons op elk moment te bekeren, telkens wanneer we onze echtgenoot in welke situatie dan ook verwelkomen, om vergeving vragen en vergeven, alles accepteren wat hij is en de gave die hij voor mij is, kortom, offers brengen van toewijding en verzaking tussen echtgenoten, onze zielen voorbereidend op de ontmoeting met God.
Terug naar het huwelijksleven:
Lewis: Meike, heb je je gerealiseerd hoe krachtig ons sacrament is? Door onze toewijding zien we hoe wijzelf en de mensen om ons heen verbeteren.
Meike: Ja, het is geweldig. Ik stel me graag voor hoe er in de hemel gefeest wordt telkens wanneer de Heer, met de ontvangen genade, door ons de wereld verandert.
Lewis: En dan heb ik het nog niet eens over hoe het zal zijn telkens wanneer een echtpaar de grootsheid van hun roeping ontdekt en hun leven volledig verandert.
Meike: Godzijdank zijn er steeds meer van die echtparen die, vertrouwend op wat ze hebben ontvangen en zich zeer bewust van wat we hebben, zonder het te weten deelnemen aan de hemel op aarde.
Moeder,
wij zijn zwak en vallen gemakkelijk, toon ons de genade om ons te bekeren zonder moe te worden en samen te genieten van het feest van de hemel op aarde. Gezegend zij de Heer voor zijn oneindige liefde die ons altijd redt.
