Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 7,31-35.
Ze gelijken op kinderen die op het marktplein zitten en elkaar toeroepen:
Wij hebben voor jullie op de fluit gespeeld en jullie hebt niet gedanst;
wij hebben een treurlied gezongen en jullie hebt niet gehuild.
Immers: Johannes de Doper is gekomen, eet geen brood en drinkt geen wijn
en gij zegt: Hij is van de duivel bezeten!
De Mensenzoon is gekomen, eet en drinkt wel, en gij zegt:
Kijk die gulzigaard en wijndrinker, die vriend van tollenaars en zondaars!
Maar de Wijsheid vindt rechtvaardiging bij al haar kinderen.’
Reageer ik nu?
Mijn geliefde Jezus, deze woorden van jou spreken mij aan. Ik voel dat je me met een blik tussen verdrietig en barmhartig zegt: “Waar wacht je op? Reageer je nu? Ga je echt naar me luisteren en doen wat ik je zeg?”
Je wilt dat ik heel gelukkig ben. Je hebt me alles gegeven wat ik nodig heb om hier op aarde gelukkig te zijn en voor eeuwig met jou te genieten. U houdt waanzinnig veel van me, U bent voor mij gestorven, U bent in de Eucharistie gebleven, U hebt me de Heilige Geest gestuurd, hebt me Uw Moeder gegeven, de sacramenten… En U kijkt me verdrietig aan omdat U ziet dat ik nog steeds geluk zoek waar het niet te vinden is, dat ik nog steeds andere heren in mijn hart heb die verhinderen dat U daarin heerst. Het zijn ogenschijnlijk onschuldige heren, zoals dat beetje extra tijd op mijn mobiel, datgene wat ik ‘nodig heb’, mijn werk, boven anderen willen staan omdat ik gelijk heb… Maar ze zijn niet onschuldig, het zijn verborgen ketenen die mijn hart in hun greep houden en verhinderen dat het zich met Uw Liefde vult. En gevuld met Uw Liefde zou mijn hart kunnen liefhebben, U liefhebben, mijn echtgenoot liefhebben, mijn familie liefhebben… zoals U dat wilt. En daar ligt het ware geluk.
Heer, vandaag wil ik U ja zeggen, voor altijd. Met de vastberadenheid om elke seconde Uw Wil te doen. Met de hulp van Uw genade weet ik dat ik dat zal bereiken. Hartelijk dank, Jezus.
Geland in het huwelijksleven:
Borja: O Ana, wat een schrik, wat een droom heb ik gehad! Ik heb gedroomd dat je stierf. Wat verschrikkelijk! En ik heb me gerealiseerd hoeveel ik van je houd en hoeveel kansen ik heb gemist om je dat te zeggen, om in die prachtige ogen van je te kijken, om teder tegen je te zijn…
Ana: Wat ben je toch schattig! Ik denk vaak dat als ik vandaag zou sterven, er nog zoveel zou zijn dat ik niet heb gedaan. Wat heb ik aan de tijd die ik heb verspild aan chatten, series kijken, mijn grillen… Daarom probeer ik elke dag te beginnen met gebed en de mis, zodat de Heer mij kan centreren en ik alleen nog maar Zijn wil zoek en niet de mijne.
Borja: Dat merk ik echt. Ik merk al een tijdje dat je liefdevoller tegen me bent, minder boos wordt en meer lacht en gelukkiger bent. En ik wil je volgen. Ik wil geen tijd meer verspillen. Ik zie duidelijk dat daar het geluk ligt, in het niet meer naar mezelf kijken en alleen nog maar naar de Heer en naar jou kijken. Help me alsjeblieft om dagelijkse gewoontes aan te leren, want je weet hoe moeilijk ik dat vind. Zullen we samen naar de mis gaan en eerst bidden? Is er nog iets anders dat volgens jou zou helpen?
Ana: Het helpt mij enorm om kleine, onzichtbare offers te brengen, dat brood dat ik niet eet, dat shirt dat ik opraap en er niets van zeg, dat laatste woord dat ik voor me houd… Die kleine offers breng ik met liefde aan God voor ons huwelijk en ze helpen me enorm om mezelf minder centraal te stellen en me te concentreren op wat belangrijk is.
Borja: Wat goed! Ik ga bidden om te zien wat ik kan doen. Het zal me moeite kosten, maar ik weet dat ik het met de hulp van de Heer en met jouw hulp zal redden.
Moeder,
Wat een vreugde om te zien hoe, door Uw hand, deze weg van gebed en sacramenten vruchten afwerpt. En van versterving om mijn eigenliefde te overwinnen… Duizendmaal dank, Moeder! Geprezen zij de Heer!