Evangelie van de dag
Lezing uit het heilige Evangelie volgens Lucas
Hij zei: ‘Meester, wat moet ik doen om het eeuwig leven te verwerven?’
Hij sprak tot hem: ‘Wat staat er geschreven in de Wet? Wat leest ge daar?’
Hij gaf ten antwoord: ‘Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart en geheel uw ziel, met al uw krachten en geheel uw verstand; en uw naaste gelijk uzelf.’
Jezus zei: ‘Uw antwoord is juist, doe dat en ge zult leven.’
Maar omdat hij zijn vraag wilde verantwoorden, sprak hij tot Jezus: ‘En wie is dan mijn naaste?’
Nu nam Jezus weer het woord en zei: ‘Eens viel iemand, die op weg was van Jeruzalem naar Jericho, in de handen van rovers. Ze plunderden en mishandelden hem en toen ze aftrokken, lieten ze hem half dood liggen.
Bij toeval kwam er juist een priester langs die weg; hij zag hem wel, maar liep in een boog om hem heen.
Zo deed ook een leviet; hij kwam daar langs, zag hem, maar liep in een boog om hem heen.
Toen kwam een Samaritaan die op reis was, bij hem; hij zag hem en kreeg medelijden;
hij trad op hem toe, goot olie en wijn op zijn wonden en verbond ze; daarna tilde hij hem op zijn eigen rijdier, bracht hem naar een herberg en zorgde voor hem.
De volgende morgen haalde hij twee denarien te voorschijn, gaf ze aan de waard en zei: Zorg goed voor hem, en wat ge meer mocht besteden, zal ik u bij mijn terugkomst vergoeden.
Wie van deze drie lijkt u de naaste van de man die in handen van de rovers gevallen is?’
Hij antwoordde: ‘Die hem barmhartigheid betoond heeft.’ En Jezus sprak: ‘Ga dan en doet gij evenzo.’
Om het eeuwige leven te bereiken, leidt de Heer ons naar de Schrift, hoe we God en onze naaste moeten liefhebben. Jezus gaat nog een stap verder en maakt ons duidelijk wie onze naaste is: het is degene die barmhartigheid voelt en die in daden omzet. In ons huwelijk hebben we onze naaste thuis om hem onder alle omstandigheden lief te hebben. We zullen onze echtgenoot niet geslagen aantreffen door bandieten, maar zeker wel door zijn zonde, wanneer hij in verleiding is gevallen en zijn zwakheid hem heeft verpletterd. Op dat moment, wanneer hij het misschien het minst verdient, heeft hij onze liefde het hardst nodig. Zullen we hem links laten liggen? Zullen we hem zelfs nog meer pijn doen? Alleen met Gods genade kunnen we groeien in barmhartigheid. Laten we de genade van ons sacrament vragen om een passende hulp te zijn voor dat gekwetste hart.
Toegepast op het huwelijksleven:
Rocio: Luis, ik wil je om vergeving vragen omdat ik vanmiddag nerveus was en je slecht heb behandeld, tegen je heb geschreeuwd en mijn geduld heb verloren, alsof ik geen baas over mezelf was. En ik wil je bedanken omdat je me hebt opgevangen en dat heeft me gekalmeerd en ik heb de controle weer terug kunnen krijgen.
Luis: Ik zag pure woede in je ogen, ik was zelfs bang. Je hebt het vast heel moeilijk gehad.
Rocío: Ik hou van je! Ik schreeuwde tegen je en jij dacht aan mij. Hoe doe je dat?
Luis: Door de genade van God. Ik herinner me ook het advies van onze huwelijksbegeleider om niet naar mij te kijken, maar me voor te stellen dat je op de weg lag, zoals in de parabel van de barmhartige Samaritaan, en verzorging nodig had.
Rocío: Ik dank God voor jou, schat.
Moeder,
Bedankt dat je ons de weg van de echtelijke liefde hebt gewezen. Gezegend zij je voor altijd. Amen.
