Branden van liefde. Commentaar voor echtparen: Lucas 12, 49-53

Evangelie van de dag

Lezing uit het heilige evangelie volgens Lucas

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Vuur ben Ik op aarde komen brengen, en hoe verlang Ik dat het reeds oplaait!
Ik moet een doopsel onder­gaan, en hoe beklemd voel Ik Mij totdat het volbracht is.
Meent gij, dat Ik op aarde vrede ben komen brengen? Neen, zeg Ik u, juist verdeeldheid.
Want van nu af zullen er vijf in een huis verdeeld zijn; drie zullen er staan tegen­over twee en twee tegenover drie;
de vader tegenover de zoon en de zoon tegenover de vader; de moeder tegen­over de dochter 
en de dochter tegenover de moeder, de schoonmoeder tegenover haar schoondochter en de schoon­doch­ter tegenover de schoon­moeder.’

Woord van de Heer.

Branden van liefde.

De woorden van Jezus dat Hij gekomen is om “de aarde in brand te steken” kunnen hard klinken, maar zo is het wel: Hij is gekomen om het vuur van Zijn liefde aan te steken en Hij verlangt ernaar dat dit gebeurt, dat Zijn liefde alle mensen van de wereld bereikt. We zien dat in de vlam van zijn Heilig Hart, dat het vuur van zijn liefde is, en hoeveel lijdt hij als hij ziet dat dat vuur soms verdeelt en scheidt in plaats van verenigt, wat zijn grootste wens is. Door ons sacrament van het huwelijk vertegenwoordigen wij Christus op aarde door dat vuur om ons heen te laten branden door onze liefde, die tot doel heeft volledige gemeenschap tussen ons en licht voor iedereen om ons heen te brengen. Soms kan dat vuur tussen ons verdeeldheid zaaien onder de mensen om ons heen, die de verandering zien die het in ons teweegbrengt, omdat ze het niet begrijpen, maar ze kunnen wel zeggen hoe dat huwelijk brandt in de liefde van Christus en hoe het ons aantrekt tot de liefde van God.

Toegepast op het huwelijksleven:

Daniel: Aniek, heb je gezien hoe Maria en Igo zijn veranderd sinds we ze voor het laatst hebben gezien?
Aniek: Ja, dat is onmogelijk niet op te merken, maar het is toch een beetje overdreven, vind je niet?
Daniel: Als je ernaar kijkt met een koudbloedige blik, ja, maar de manier waarop ze met elkaar omgaan is heel aantrekkelijk.
Aniek: Ja, maar jij en ik zijn daar nog ver van verwijderd, bovendien besteden ze te veel tijd aan hun huwelijk en aan anderen en wij hebben daar geen tijd voor, we hebben een heel ingewikkeld leven.
Daniel: Je hebt gelijk, maar als ik ze zie, krijg ik zin om te proberen mezelf te verbeteren.
Aniek: Om zo te worden, zouden we te veel dingen moeten veranderen en ik denk dat we daar nog niet klaar voor zijn. Bovendien denk ik bij het idee alleen al aan alles wat ons scheidt in plaats van wat ons verbindt.
Daniel: Dat is waar, maar ze laten me zien wat ik moet veranderen om elke dag dichter bij je te komen en meer verbonden te zijn in plaats van vervreemd.
Aniek: Zou je dat echt voor mij willen doen? Soms bedenk ik ook wat ik zou kunnen veranderen, maar ik weet niet waar ik moet beginnen.
Daniel: Waarom proberen we het niet? Ik besef dat we nog een lange weg te gaan hebben om te worden zoals zij, maar nu we allebei hetzelfde denken, zouden we het kunnen doen.
Aniek: Geweldig! Laten we het dan doen. Ik ga Maria en Igo bellen om af te spreken, zodat ze ons kunnen vertellen hoe we kunnen veranderen. We hebben hulp nodig, want alleen lukt het ons niet.
Daniel: Dat vind ik prima.

Moeder,

Help ons om ons te verdiepen in het vuur van het Heilig Hart van Uw Zoon, om te branden in Zijn liefde en te leren lief te hebben in vrede en eenheid. Geprezen zij de Heer.


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *