Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilig Evangelie volgens Matteüs 10, 17-22

In die tijd zei Jezus tot de twaalf: Neemt u in acht voor de mensen. 
Zij zullen u overleveren aan de rechtbanken en u geselen in hun synagogen.
Gij zult voor stadhou­ders en konin­gen gebracht worden omwille van Mij, 
om zo ten overstaan van hen en de heidenen getuigenis af te leggen.
Maakt u echter, wanneer men u overlevert niet bezorgd over het hoe of wat van uw spreken: 
op dat ogenblik zal u worden ingegeven wat gij moet zeggen.
Want niet gij zijt het die spreekt, maar door u spreekt dan de Geest van uw Vader.
De ene broer zal de andere overleveren om hem te laten doden, de vader zijn kind; 
de kinderen zullen opstaan tegen hun ouders en hen ter dood doen brengen.
Ge zult een voorwerp van haat zijn voor allen omwille van mijn Naam. 
Wie echter ten einde toe volhardt, hij zal gered worden.

Woord van de Heer.

Ik denk er niet eens over na.

Vandaag vieren we de heilige Stefanus, in wie precies deze profetie van Jezus werd vervuld, overgeleverd en gestenigd door zijn eigen Joodse broeders. De reden? De trots en afgunst dat ze niet met hem konden wedijveren in een discussie over zijn wijsheid: “Ze waren boos in hun hart en knarsten hun tanden van woede”, zo staat het in de eerste lezing.
In deze situaties wil de Heer niet dat we nadenken, omdat onze criteria niet Gods criteria zijn. De enige oplossing is dat de Heilige Geest de situatie overneemt en door onze mond spreekt. Zo was het ook met Stefanus, die God verheerlijkte en vreedzaam zijn geest gaf, terwijl zijn broers, vervuld van haat tegen hem, hem stenigden tot de dood. Heb jij ooit haat tegen jou gezien in het gezicht van een geliefde?

Toegepast op het getrouwde leven:

Carlota: Alejandro, heb je ervaring om de Heilige Geest de leiding te laten nemen in situaties waarin men zich tegen je keert?
Alejandro: Ja, een paar keer. De waarheid is dat ik onder de indruk ben van de mate waarin ik dingen doe en zeg met een naastenliefde waartoe ik nooit in staat zou zijn. In feite laat het een enorm spoor van vrede, vreugde en hoop achter in mijn hart, weet je Carlota? Op wonderbaarlijke wijze is er een verandering in mijn blik zoals in het gesprek dat jij en ik tijdens de retraite hielden.
Carlota: Wat mooi Alejandro. De waarheid is dat ik je bij sommige gelegenheden zo heb zien reageren dat het leek alsof de glorie van God over je heen stroomde en je bedekte met Zijn genade. Je bent een getuigenis voor mij als je liefhebt in omstandigheden waarin je niet geliefd bent.
Alejandro: Glorie aan God, Carlota. Glorie aan God.

Moeder,

Mogen we onze verdediging niet voorbereiden en moge de Heilige Geest in ons werken. Lof zij de Heilige Geest van God.

Evangelie van Kerst!

Een lezing uit het Heilig Evangelie volgens Johannes 1, 1-18

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 2, 1-14

In die dagen kwam er een besluit van keizer Augus­tus, dat er een volkstelling moest gehouden worden in heel zijn rijk.
Deze volkstelling had voor het eerst plaats toen Quirinius landvoogd van Syrie was.
Allen gingen op reis, ieder naar zijn eigen stad om zich te laten in­schrijven.
Ook Jozef trok op en omdat hij behoorde tot het huis en geslacht van David, ging hij van Galilea uit de stad Nazaret naar Judea naar de stad van David, Betlehem geheten,
om zich te laten inschrijven, samen met Maria, zijn verloof­de, die zwanger was.
Terwijl zij daar verbleven, brak het uur aan waarop zij moeder zou worden;
zij bracht haar zoon ter wereld, haar eerstgeborene, wikkelde hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg.
In de omgeving bevon­den zich herders die in het open veld gedurende de nacht hun kudde bewaakten.
Plotseling stond een engel des Heren voor hen en zij werden om­straald door de glorie des Heren, zodat zij door grote vrees werden bevangen.
Maar de engel sprak tot hen: ‘Vreest niet, want zie, ik verkondig u een vreugdevolle boodschap die bestemd is voor het hele volk.
Heden is u een Redder geboren, Christus de Heer, in de stad van David.
En dit zal voor u een teken zijn: gij zult het pasgeboren kind vinden, in doeken gewikkeld en liggend in een kribbe.’
Opeens voegde zich bij de engel een hemelse heerschare; zij verheer­lijkten God met de woorden:
‘Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft.’

Woord van de Hee.

Getuigenis geven door onszelf te vernederen.

Vandaag vieren we een Zalig Kerstfeest, het komt eraan! Wat een vreugde.
We overdenken hoe de vernedering van de Heer die Zich vandaag ontdoet van Zijn goddelijke toestand om één van velen te worden, wordt gevolgd door de verheerlijking van de Vader die Zijn engelen naar de herders stuurt. Een legioen van het hemelse leger dat God verheerlijkt – wat een spectaculair tafereel, wie had dat gedacht!
Wat er onmiddellijk daarna gebeurt, is de evangelisatie van die herders naar de mensen om hen heen.
Dit is Gods dynamiek: onszelf vernederen, door Hem verhoogd worden en zo een levend getuigenis zijn dat de wereld evangeliseert.
Dit is wat Jezus ons leert vanaf zijn geboorte.

Toegepast op het getrouwde leven:

Maria: José Luis, je bent steeds barmhartiger voor me op de momenten dat ik in mijn zwakheden verval. Hoe doe je dat? Je doet het beter in het echte leven dan in de plan van de opbouw!
José Luis: Wel, Maria, ik heb in 1 Kor 13 een weg naar naastenliefde gezien. Ik begin met begrip te tonen voor je temperament en de neigingen tot het kwade die typisch zijn voor jouw profiel. Dan, als ik je eenmaal begrijp en je mijn verontschuldigingen aanbied, moet ik op zoek gaan naar jouw en mijn welzijn, vertrouwend op de goddelijke gerechtigheid. Dan moet ik mezelf verootmoedigen door na te denken over wat ik doe dat geen liefde is, en ten slotte moet ik om genade vragen door middel van ons Sacrament, zodat de Heer me kan bijstaan en jou kan liefhebben zonder mijn grenzen.
Maria: Oef! Wat ingewikkeld, hè?
José Luis: Sorry, ik word langdradig, in werkelijkheid zijn er vier stappen: je begrijpen, je welzijn zoeken, mezelf vernederen en rekenen op Gods genade om je beter lief te hebben.
Maria: Ah, zo is het makkelijker. Nou, dank je wel want ik hou elke dag meer van je. Op een dag zul je me doen barsten van liefde voor jou. hahaha
José Luis: Laat het me van tevoren weten, dan blijf ik uit de buurt en spetter je niet te veel.
María: Hahaha. Altijd zo’n grappenmaker.

Moeder,

Mogen we de richtlijnen van Gods liefde volgen. Hem zij geprezen.
en… Vrolijke kerstavond!

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 1, 57-66

In die tijd brak voor Elisabet het ogenblik aan, dat zij moeder werd; zij schonk het leven aan een zoon.
Toen de buren en de familie hoorden, hoe groot de barmhartigheid was die de Heer aan haar had betoond, deelden zij in haar vreugde.
Op de achtste dag kwam men het kind besnijden en ze wilden het naar zijn vader Zacharias noemen.
Maar zijn moeder zei daarop: ‘Neen, het moet Johannes heten.’
Zij antwoord­den haar: ‘Maar er is in uw familie niemand die zo heet.’
Met gebaren vroegen zij toen aan zijn vader, hoe hij het wilde noemen.
Deze vroeg een schrijftafeltje en schreef er op: ‘Johannes zal hij heten.’ Ze stonden allen verbaasd.
Onmiddellijk daarop werd zijn mond geopend, zijn tong losgemaakt en verkondigde hij Gods lof.
Ontzag vervulde alle omwonenden en in heel het bergland van Judea werd al het gebeurde rondverteld.
Ieder die het hoorde, dacht er over na en vroeg zich af: ‘Wat zal er worden van dit kind?’ Want de hand des Heren was met hem.

Woord van de Heer.

Een grotere missie.

Johannes’ roeping was door God voorbestemd. Hoe belangrijk is volgzaamheid in onze relatie met God. Hoewel het moeilijk was voor Zacharias om het te zien, begreep hij uiteindelijk dat hij zijn zoon niet naar zichzelf kon vernoemen om hem als zijn eerstgeborene te erkennen, omdat dit kind een veel grotere missie had die door God was aangewezen dan zijn eerstgeborene te zijn. En dus getuigt hij voor de mensen die Gods plannen in hem herkennen, door hem Johannes te noemen.

Toegepast op het huwelijksleven:

José Luis: Vergeef me als ik over je klaag, Patricia. Ik weet dat je mijn roeping bent, precies zoals je bent. Je bent in opbouw en het is precies mijn missie om je te helpen groeien in liefde. En soms help ik niet je niet, sterker nog, ik klaag over je.
Patricia: Dank je wel voor je getuigenis van nederigheid, José Luis. Je helpt me veel door gewoon jezelf te zijn, want jij bent mijn roeping en God heeft het zaad van zijn liefde voor jou in mij gezaaid. Je hoeft dus niets speciaals te doen, wees gewoon jezelf en streef ernaar Gods wil te doen.
José Luis: Wow, dank je wel. Ik denk dat we eindelijk moeten stoppen met het in scène zetten van de verwoesting en aan de opbouw gaan werken, waar we steeds beter in worden. Hahaha.
Patricia: Natuurlijk, en hoe knap zie je eruit als je vol bent van de Heer? Ik kan alleen maar Gods vreugde zien in die prachtige glimlach.

Moeder,

Mogen we de grootsheid van onze roeping erkennen en mogen er geen klachten meer zijn, alleen volgzaamheid voor God en voor onze echtgenoot.